ارتباط بین ورزش و پرخاشگری بسیار بحث برانگیز است. از طرف دیگر بسیاری از مطالعات نشان داده اند که ورزش میتواند پرخاشگری را تحریک کند. ورزش تنها تولید سروتونین و آندروفین را تحریک نمیکند. ورزش سنگین باعث تولید میزان زیادی نورآدرنالین که انتقال دهندهی عصبی پرخاشگری است، میشود. میتوان ترشح نورآدرنالین را با انتخاب ورزش آرام تر، کم کرد، برای مثال میتوان ورزش هایی مانند راه رفتن سریع انجام داد. معمولا، بدن این انتقال دهندهی عصبی را بعد از چند دقیقه فعالیت فیزیکی شدید تولید میکند.
از طرف دیگر، فرهنگ ورزش و ارزش هایی که برای آن برشمرده اند با پرخاشگری ناسازگار نیستند. حس رقابت، تمایل به برد و نابود کردن حریف، حق انجام حرکات خشن و غیره، در بسیاری از ورزش ها دیده میشود و عادی است.
طبق تحقیقاتی که دربارهی ورزش های دارای پرخاشگری انجام شده، بعضی از آنها بیش از دیگران خشونت دارند. این ورزشها عموما ورزشهای رزمی، ورزشهای گروهی خشن (فوتبال آمریکایی و راگبی) و ورزشهای رقابتی هستند. ورزشهای فردی و ورزشهای که نیاز به چابکی دارند، کمتر خشونت ایجاد میکنند.
در حقیقت، افرادی که دچار پرخاشگری هستند به طور طبیعی به این نوع ورزشها گرایش دارند و افراد آرام که کمتر به دنبال دقابت هستند، بیشتر به سمت ورزشهای آرام میروند.
انتهای پیام
- لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- «ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بیاحترامی به اشخاص، قومیتها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزههای دین مبین اسلام باشد معذور است.
- نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر میشود.
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: